Goudkoorts 2019: Stormloop op goudwisselkantoren door hoge goudprijs

EINDHOVEN – De prijs van goud rijst de pan uit, met goudkoorts als gevolg. Sieraden en munten worden massaal van de hand gedaan. Toch wordt Henk van der Steenhoven van het Goudwisselkantoor in Eindhoven nog vaak verrast door zijn klanten en hun koopwaar.

Dinsdagochtend, tien uur. In het Goudwisselkantoor aan de Leenderweg in Eindhoven zitten twee heren (60 en 68) en een dame (49) in de wachtkamer. Ze komen goud verkopen. Daar willen ze alleen anoniem iets over vertellen. ,,Dat wij hier komen gaat niemand wat aan”, menen de drie – onbekenden van elkaar – eensgezind.

Vestigingsmanager Henk van der Steenhoven (34) doet wel graag een boekje open over hoe het er in het kantoor aan toegaat. Zorgvuldig stalt hij een rijtje zilveren en gouden munten uit en een paar goudstaafjes van vijftig gram. Je zou het niet zeggen, maar samen is het goed voor zo’n vijfduizend euro. Waar zijn de Dagobert Duck-goudstaven? ,,Dan heb je het over een kilo goud, die halen we alleen op bestelling in huis.”

Dat klanten in de rij staan om hun goud te verkopen, daarvan kijkt Van der Steenhoven niet meer op. Goudwisselkantoor, een keten met 54 vestigingen in Nederland en België, zag ten opzichte van augustus vorig jaar het aantal klanten met 60 procent stijgen. In zes jaar stond de goudprijs niet zo hoog als nu: dik 43 euro per gram. Alleen al in de afgelopen acht maanden werd het edelmetaal 20 procent meer waard. Een stijging die doorzet, wordt voorspeld. Want goud is populair nu de bank praktisch nul rente meer geeft.

De gunstige koers is voor een van de heren uit de wachtkamer de reden om juist nu een witgouden damesringetje te verkopen. Volgens Google is het 40 euro waard. ,,Niet veel”, oordeelt hij, ,,maar nu ligt het in een la. Als ik doodga en mijn zoon vindt het, gooit ‘ie het weg. Die heeft nergens verstand van.”

Toch is het gros van de klanten niet zo berekenend. De meesten bieden goud aan zodra het zich aandient. Zoals bij de andere wachtende man. Uit zijn portemonnee haalt hij twee gouden tientjes en een vijfje, afkomstig uit een recente nalatenschap. Hij verkoopt het namens de familie. De opbrengst, naar verwachting 500 euro, laat hij niet contant uitkeren zoals de meeste klanten doen, maar rechtstreeks storten op de rekeningen van zijn broers en zussen en zichzelf. “Om gedonder over geld te voorkomen. Je weet maar nooit.”

Dijenkletser

Gedoe over geld is er eigenlijk nooit, vertelt Van der Steenhoven. ,,Voor de meeste mensen die spullen erven is elk bedrag mooi meegenomen. En blijkt het topstuk dat al generaties lang wordt gekoesterd nep te zijn? Dan vinden ze dat vooral een dijenkletser voor het familiefeestje.” Verkopers die eigen gouden aankopen aanbieden, weten hun waren aardig op waarde te schatten. Vaak zijn het schakelkettingen uit Antwerpen, of naamkettinkjes. Of trouwringen waarvan de gevoelswaarde na een scheiding niet meer opweegt tegen de goudwaarde.

Taxeren gebeurt recht onder de neus van klanten. Van der Steenhoven demonstreert de eeuwenoude methode, een live scheikunde-experiment. Hij neemt een munt en wrijft die over een stukje leisteen. Het laat een streepje achter. Vervolgens pakt hij er een kistje met flesjes bij. Elk bevat een mengsel van zouten en zuren in een andere samenstelling en correspondeert met een goudgehalte: 8, 14, 18, 20 of 22 karaat. Met een kwastje veegt hij wat zuur uit het potje met achttien karaat over het streepje. Er gebeurt niets. Maar als hij zuur uit het potje met twintig karaat erover veegt, lost het streepje op. Achttien karaat dus, wat neerkomt op 75 procent puur goud. Daarna weegt hij het voorwerp in een elektrisch weegschaaltje. Die combinatie bepaalt de waarde.

Gouden tientjes in kaars

Sieraden en munten worden het meest aangeboden, maar ook meer exotische zaken passeren de revue. Zo kreeg Van der Steenhoven ooit een gouden Boeddhabeeld van dertig centimeter. ,,Bij zoiets denk je: dat is vast nep. Maar eenmaal onderzocht bleek het ding een waarde te hebben van 20.000 euro.” Ook het stel dat met honderd gouden tientjes (250 euro elk) op de proppen kwam, vergeet hij niet snel. De munten zaten in een kaars verwerkt, verstopt tijdens de oorlogsjaren. En zelfs hij stond nog te kijken toen een tachtigjarige dame zomaar even een goudstaaf van een kilo uit haar handtas toverde: 44 duizend euro schoon aan de haak. Die had ze geërfd van haar man. Met het geld ging ze op vakantie.

Het omgekeerde gebeurt ook: dat mensen goud komen kopen. Van der Steenhoven heeft een vaste klant die elke maand munten komt kopen voor het bedrag dat hij vroeger aan shag uitgaf. En een moeder die elk kwartaal de spaarcentjes van haar kinderen komt omwisselen in goud, hopend dat hun geld op deze manier minstens zijn waarde behoudt.

Welk type zijn spreekkamer ook binnenloopt, Van der Steenhoven weet inmiddels dat nooit te voorspellen is wie geld heeft en wie niet. “Ik had ooit een klant die verschrikkelijk zuinig leefde. Hij woonde al zijn hele leven bij zijn moeder, werkte zestig uur per week en liet al 25 jaar dezelfde schoenen oplappen. Maar hij kwam wel voor vijftigduizend euro gouden tientjes kopen.”

Bron: Einhovens Dagblad, Judith Wijdeven 13-09-19
Foto’s: Judith Wijdeven